Δημοσίευμα

Ο Δημήτρης Στεφανάκης είναι ένας συγγραφέας του 21ου αιώνα, όχι μόνο γιατί το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 2000, αλλά κυρίως γιατί έδωσε στο νεοελληνικό μυθιστόρημα μια νέα, συναρπαστική μορφή που έμελλε να περάσει γρήγορα τα σύνορα της χώρας. Με το εμβληματικό του μυθιστόρημα «Μέρες Αλεξάνδρειας» κέρδισε το ευρωπαϊκό αναγνωστικό κοινό, τους κριτικούς και τις επιτροπές διεθνών βραβείων. Έτσι έγινε ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες μυθιστοριογράφους.

Είναι όμως κι ένας συγγραφέας της Μεσογείου που με τολμηρές δρασκελιές στο χρόνο αλλά και στα τοπία της Ιστορίας χαρτογράφησε με τον δικό του τρόπο αυτό που ο ίδιος αποκαλεί μυθιστορηματική οικουμένη του. Στο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο «Πάντα η Αλεξάνδρεια» που θα μπορούσε να διαβαστεί ως συνέχεια του πρώτου αλεξανδρινού του μυθιστορήματος αλλά και να προσεγγιστεί ως ένας αυτοτελής κόσμος, ο Στεφανάκης ανακεφαλαιώνει την περιπέτεια του κοσμοπολιτισμού που εισήγαγε με την πολυδιαβασμένη άτυπη τριλογία του: «Μέρες Αλεξάνδρειας», «Φιλμ νουάρ», «Άρια».

Από βιβλίο σε βιβλίο ο Έλληνας συγγραφέας γράφει τη Μεσόγειο. Έτσι και στο «Πάντα η Αλεξάνδρεια» η Μεσόγειος βρίσκεται στο κέντρο της μυθοπλασίας του και είναι η «Μεσόγειος που δεν σταματά να σπέρνει συμφορές» – μια επινοημένη επικράτεια όπου «οι αρχαίες τραγωδίες που γράφτηκαν κάτω από το σκληρό ήλιο της επαναλαμβάνονται κάθε φορά». Σε αυτό το ευσύνοπτο μυθιστόρημα που η αφηγηματική μονωδία δίνει μια παράξενη μουσικότητα στη γλώσσα, ο Στεφανάκης αξιοποιεί τη γοητεία του ύφους για να μας ταξιδέψει ξανά σε ένα διεθνικό παιχνίδι που δεν παίζεται πια σήμερα στα παράλια της Μεσογείου. Είναι ένα παιχνίδι αναμνήσεων αλλά και έντονων αντιπαραθέσεων με τα ιστορικά γεγονότα αλλά και με την ανθρώπινη μοίρα, μια επιστροφή που ο καθένας ελπίζει να κάνει στη δική του Αλεξάνδρεια έχοντας λύσει το μυστήριο του χρόνου καλύπτοντας έτσι και την ανάγκη που έχουμε όλοι μας λίγο πολύ να διηγούμαστε ιστορίες.
Έφη Ριζά 

ΠΗΓΗ: https://www.fractalart.gr/panta-i-alexandreia/