Δημοσίευμα

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ
Στο μεγάλο ποτάμι της λογοτεχνίας όλοι εμείς οι δημιουργοί πιστεύουμε πως αντικρίζουμε τους αναγνώστες μας στην απέναντι όχθη. Στην πραγματικότητα όμως κι η δική μας θέση εκεί βρίσκεται. Στην όχθη της ανάγνωσης παραμένουμε τον περισσότερο καιρό και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις διαβαίνουμε το γεφύρι της έμπνευσης για τις ανάγκες της γραφής. Μόνο που κάποιοι ξεχνούν να επιστρέψουν κι ύστερα από καιρό βλέπουν τους αναγνώστες να τους γνέφουν από την άλλη πλευρά. Πάνω στην ζάλη τους εκλαμβάνουν τις χειρονομίες τους ως επευφημίες ενώ πρόκειται απλώς για παραίνεση να επιστρέψουν στη θέση τους...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΚΑΤΗ ΟΓΔΟΗ
Η ποιητική γλώσσα είναι μια επιθυμητή παρενέργεια που πρέπει να "μολύνει" λίγο-πολύ κάθε κείμενο. Είναι το άλμα της σκέψης που παρακάμπτει κάποτε την ρουτίνα της ανθρώπινης λογικής. Χωρίς κόκκους ποίησης ο πεζός λόγος θα ήταν υπερβολικά πεζός -το ίδιο κι ο κόσμος μας. Από την άλλη όπως κάθε παρενέργεια μπορεί να είναι βλαπτική, αν δεν σεβαστούμε το μέτρο...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ
Και τι άλλο είναι η λογοτεχνία παρά ένα στοίχημα με την αθανασία; Κατά βάθος, όλοι ελπίζουμε να διασωθούμε μέσα από τα κείμενά μας, να μείνει κάτι από την ύπαρξή μας, μια σκέψη, μια φράση που θα διαβάζεται ξανά και ξανά μέσα στο χρόνια, όπως η παλιά φωτογραφία του παππού και της γιαγιάς. Ίσως εντέλει η γραφή να αποτελεί και μια απάντηση του ανθρώπου στο Θεό του και στον θάνατο...