Δημοσίευμα

Au café d'Eole - Passage du nouveau roman de Dimítris Stefanákis. Μεταφρασμένο το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη που κυκλοφορεί αποκλειστικά και μόνο στα Γαλλικά με τον τίτλο: "Au café d'Eole "

"Au café d'Eole" de Dimítris Stefanákis (Auteur), Vasso Loukou (Traduction). Editions Ateliers Henry Dougier.

Passage du nouveau roman de Dimítris Stefanákis, "Au café d'Eole"
Traduction Vasso Loukou

Raskolnikov
Au café d’Éole un autre jour ; ma rencontre avec Raskolnikov. Il se présente à moi sous ce nom et je le crois. Nul aujourd’hui sain d’esprit ou déphasé ne viendrait vous dire, je suis Raskolnikov comme il ne vous dirait pas je suis Napoléon 1er. C’est ringard de prétendre être quelqu’un d’autre. Et donc, je le crois. Je vous offre un café ? Un café, bien volontiers. Merci ! C’est moi qui vous remercie, vous êtes mon personnage préféré. C’est un honneur pour moi. Bon, tant mieux !
Il s’assoit à ma table. Il est furieux contre Dostoïevksi. Ce prodigue, cet ivrogne, ce joueur, ce vaurien, ce fanfaron, j’en passe et des meilleures… qu’il commence par me dire. Ce n’est pas moi qui ai commis le crime, tu comprends ? Je n’ai pas tué la vieille. Je n’avais aucune raison de la tuer. Je ne suis pas celui que présente notre écrivain. Regarde-moi bien. Je le regarde et il me semble qu’il a raison. Élégant et soigné; il ne ressemble en rien à l’étudiant fauché qui, un jour torride de juillet, quitta sa chambre de bonne située rue Stolniarni, cette ruelle étroite et nauséabonde, et se dirigea vers la rue Santovaïa, pour le dénouement que l’on connaît tous. Si ce n’est pas toi, alors qui… ? Comment veux-tu que je sache ? Peut-être Fiodor Mikhaïlovitch lui-même. Quoi, l’écrivain ?

Μεταφρασμένο το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη που κυκλοφορεί αποκλειστικά και μόνο στα Γαλλικά με τον τίτλο: "Au café d'Eole " 

Ρασκόλνικοφ
 Στο Καφενείο του Αιόλου, άλλη μέρα• συναντώ τον Ρασκόλνικοφ. Μου συστήνεται και τον πιστεύω. Κανένας άνθρωπος σήμερα, λογικός ή παράφρων, δεν θα γυρίσει να σου πει, είμαι ο Ρασκόλνικοφ όπως δεν θα σου πει, είμαι ο  Μέγας Ναπολέων. Δεν είναι της μόδας να παριστάνεις κάποιον άλλο. Συνεπώς τον πιστεύω. Να σας κεράσω ένα καφέ; Έναν καφέ θα τον έπινα, ευχαριστώ.  Εγώ ευχαριστώ, είστε ο αγαπημένος μου ήρωας και το θεωρώ τιμή μου. Έχει καλώς. Κάθεται στο τραπέζι μου. Τα έχει με τον Ντοστογιέφσκι. Αυτός ο άσωτος, ο μέθυσος, ο χαρτοπαίκτης, ο μπήξε, ο δείξε… αρχίζει να μου λέει. Δεν έκανα εγώ τον φόνο, καταλαβαίνεις; Δεν σκότωσα τη γριά. Δεν είχα κανένα λόγο να το κάνω. Δεν είμαι αυτός που παρουσιάζει ο συγγραφέας μας. Κοίταξέ με καλά. Τον κοιτάζω και μου φαίνεται σαν να έχει δίκιο. Καλοβαλμένος• δεν θυμίζει  σε τίποτα τον άφραγκο φοιτητή που μια ζεστή μέρα, αρχές Ιουλίου άφησε την σοφίτα του στο στενό δρομάκι Στολιάρνι και κατευθύνθηκε στην οδό Σαντόβαγια με τη γνωστή κατάληξη. Μα αν δεν τη σκότωσες εσύ, τότε ποιος… Πού θες να ξέρω; Ίσως ο ίδιος ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς. Δηλαδή ο συγγραφέας… Ναι, γιατί σου φαίνεται παράξενο;

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ.

"Au café d'Eole" Nouveau roman de Dimítris Stefanákis. Editeur: Ateliers Henry DougierΤο μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη κυκλοφορεί αποκλειστικά και μόνο στα Γαλλικά.

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...