Δημοσίευμα

Πάντα η Αλεξάνδρεια – Με τη δύναμη της απελπισίας. Γράφει ο Νικήτας Βοστάνης - fractalart.gr

Ο Νικήτας Βοστάνης γράφει για το μυθιστόρημα, του Δημήτρη Στεφανάκη, «Πάντα η Αλεξάνδρεια» των εκδόσεων Μεταίχμιο - "Ο Νικήτας Βοστάνης είναι αναμφίβολα ο κλειδοκράτορας της Αλεξάνδρειας που χάθηκε. Κάθε κλειδί στην αρμαθιά του ανοίγει μια μυστική πόρτα του χρόνου. Είχα την τύχη να είναι ο οδηγός μου στο μεγάλο μυθιστορηματικό ταξίδι..." Δημήτρης Στεφανάκης
Πάντα η Αλεξάνδρεια – Με τη δύναμη της απελπισίας. Γράφει ο Νικήτας Βοστάνης - fractalart.gr

«Τον στριμώχνεις τον άνθρωπο, του κάνεις τη ζωή δύσκολη, όσο χρειάζεται, για να μην μπορεί πια ούτε να ανασάνει ελεύθερα, και νομίζεις πως τον εξόντωσες κιόλας, δεν θα ξανασηκώσει ποτέ του κεφάλι. Αλλά ο άνθρωπος είναι θηρίο και δεν τον βγάζεις εύκολα από τη φωλιά του κι εκεί μέσα έχει το πάνω χέρι.»

Το απόσπασμα αυτό από το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη με τίτλο «Πάντα η Αλεξάνδρεια» θα μπορούσε να είναι και μια διακήρυξη απελπισίας ή πιο σωστά για τη δύναμη που προσφέρει η απελπισία στον άνθρωπο. Όλοι εμείς που ζήσαμε το τέλος της Αλεξάνδρειας, την αυθαιρεσία και τη διπροσωπία του Νάσερ, ακουμπάμε στις σελίδες αυτού του βιβλίου κι αφουγκραζόμαστε τους τελευταίους χτύπους της καρδιάς της αγαπημένης μας πόλης.

Στο νέο μυθιστόρημα με το οποίο ο αγαπητός συγγραφέας και φίλος μοιάζει να κλείνει τον αλεξανδρινό κύκλο του, συγκεφαλαιώνεται η εμπειρία της ζωής μας στη Νειλοχώρα. Στο πρόσωπο της Δάφνης Χάραμη, αθροίζεται όλη η δύναμη που αντλεί ο άνθρωπος σε στιγμές απόγνωσης, όταν όλα φαίνεται να έχουν χαθεί κι όταν το βαρύ χέρι της τυραννίας πέφτει ξανά και ξανά πάνω του. Η ζωή στην Αλεξάνδρεια στα χρόνια του Νάσερ δεν ήταν εύκολη. Ήταν μια κινούμενη άμμος, ένα περιβάλλον καχυποψίας, γεμάτο από τα μάτια και τα αυτιά του καθεστώτος, με κάλπικα και προδοτικά χαμόγελα, με ανοιγμένα γράμματα, με παρακολούθηση, με νυκτερινές συλλήψεις, με γυμνάσια και εκφοβισμό, ακριβώς όπως τα περιγράφει ο Στεφανάκης στο βιβλίο του. Οι Αλεξανδρινοί καταπτοημένοι από το πρωτόγνωρο καθεστώς ανελευθερίας κοίταζαν πια προς τον ορίζοντα της φυγής. Η έξοδος όμως από τη χώρα ήταν μια σκληρή δοκιμασία, καθώς τα τελωνεία της πόλης γίνονταν τόπος μαρτυρίου για τους πάροικους. Χάθηκαν περιουσίες, έσβησαν ζωές, θόλωσε η μνήμη.

Στο νασερικό κολαστήριο δεν είχαμε παρά να πιαστούμε από την απελπισία μας. Είναι παράξενο αλλά ο άνθρωπος συνεχίζει να ελπίζει, όταν πια δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα, και αντιστέκεται με πείσμα, με θάρρος και ευρηματικότητα ενάντια σε κάτι που τον ξεπερνά. Ίσως γιατί, όπως λέει ο Στεφανάκης, ο άνθρωπος είναι θηρίο και δύσκολα τον νικάς με το άδικο.
Νικήτας Βοστάνης

*Ο Νικήτας Βοστάνης είναι Αλεξανδρινός μουσικοσυνθέτης. Η πιο πρόσφατη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Η αγάπη κράταγε μαχαίρι» και με ερμηνευτή τον Μπάμπη Τσέρτο από το ogdoo.gr

ΠΗΓΗ: https://www.fractalart.gr/panda-i-alexandreia/

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...