Δημοσίευμα

Σήμερα που το μυθιστόρημα παλινωδεί ακόμα ανάμεσα στην εκζήτηση της φόρμας και στην ανάγκη να πει κάτι σημαντικό, νοσταλγούμε αγιάτρευτα τα κλασικά αναγνώσματα. Οι εκτεταμένες αφηγήσεις του 19ου παραμένουν οι αστερισμοί με τους οποίους προσανατολιζόμαστε στο αχανές σύμπαν της λογοτεχνίας. Ανάμεσά τους ο πιο επιβλητικός ίσως είναι η Άννα Καρένινα του Λέοντος Τολστόι.

Ένα μυθιστόρημα, δύο κόσμοι: Από τη μια η εξέγερση της ερωτευμένης γυναικείας ψυχής που κλονίζει συθέμελα το σαθρό οικοδόμημα μιας κοινωνίας συμβάσεων. Από την άλλη, ο ιδεατός μικρόκοσμος του συγγραφέα στο πρόσωπο του εμβληματικού Λέβιν, η μεταφυσική της αγάπης που δημιουργεί ή διαλύει οικογένειες. Η πρώτη φράση γίνεται η επωδός που θα κερδίσει την αθανασία στη μνήμη μας: «Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους. Κάθε δυστυχισμένη είναι μοναδική». Σαν μικροκάψουλα θα περιέχει έκτοτε τον πιο καλοζυγισμένο μύθο που γέννησε ποτέ πένα μυθιστοριογράφου.

Ίσως γι αυτό και ο κινηματογράφος, ο διάσημος επίγονος του βασιλιά της αφήγησης, του μυθιστορήματος επαναδιαπραγματεύεται στην οθόνη του από καιρού εις καιρόν την Άννα Καρένινα.
Δημήτρης Στεφανάκης

ΠΗΓΗ: https://www.fosonline.gr/plus/vivlio/article/5111/ti-zygaria-toy-mythoy

Περισσότερα άρθρα του Δημήτρη Στεφανάκη από ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ - fosonline.gr