Δημοσίευμα

Καλοκαιρινές αναγνώσεις…

Το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Στεφανάκη, φρέσκο, στις προθήκες των βιβλιοπωλείων με τον τίτλο «Ευτυχισμένες οικογένειες» μας προκαλεί εν μέσω το καλοκαιριού να το πάρουμε στα χέρια μας. Καινούργιος κόσμος, νέοι χαρακτήρες, νέες ιδέες, μας περιμένουν να τους διερευνήσουμε, να προβληματιστούμε και γιατί όχι να ταξιδέψουμε.
   
Τίτλος ευφάνταστος, δημιουργεί αμέσως εντυπώσεις και εύλογα τίθεται το ερώτημα στον αναγνώστη, τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει σήμερα από έναν τέτοιο τίτλο, με δεδομένο την βαθιά ύφεση που διανύει η χώρα μας σε οικονομικές και ηθικές αξίες.

Το ερώτημα απαντάται στις αράδες του βιβλίου. Η χρήση της λεπτής ειρωνείας και η νέα γλωσσική ταυτότητα του συγγραφέα ανασυνθέτουν τον σύγχρονο κόσμο.
   
Από την πρώτη φράση «Τη βρίσκω να με περιμένει στο Galaxy Bar Χίλτον, στο τραπέζι με την καλύτερη θέα…» η φωνή της ηρωίδας, Λήδας Δημητριάδη, παίρνει την αφηγηματική σκυτάλη και ανοίγει την αυλαία του μυθιστορήματος. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δυσκολεύτηκα να συνηθίσω την γυναικεία φωνή, καθώς οι περισσότεροι αναγνώστες έχουμε την εσφαλμένη τάση, να ταυτίζουμε τον αφηγητή με τον συγγραφέα. Στην συνέχεια όμως η ανάγνωση αποδεικνύεται ευχάριστη και δημιουργική, γιατί αναγνωστικά αποστασιοποιείται κανείς εντελώς από τον συγγραφέα και πορεύεται με τους χαρακτήρες του βιβλίου.

Η πανεπιστημιακή διατριβή του  Σταμάτη Στάματη, με θέμα τους Εγγλέζους και τη σχέση τους με την Ελλάδα στα χρόνια του πολέμου, θα σταθεί η αφορμή για να ανατρέψει τον κόσμο μιας ευυπόληπτης οικογένειας της Αθηναϊκής κοινωνίας. Κύριο μέλημα του ΣΣ είναι να ερμηνεύσει το παρόν ανατρέχοντας στο παρελθόν. Η μνήμη, ζωογόνος δύναμη ανακαλεί την ιστορία, μέσα από φωτογραφίες τα μυστικά ξεπηδούν από τα παγωμένα χαμόγελα των πορτραίτων που ο χρόνος έχει παγώσει, όμως τα μάτια είναι εκείνα που προδίδουν. Η ευφυής ηρωίδα εισέρχεται στο μυαλό των προγόνων της, που με τη βοήθεια του ερευνητή ΣΣ θα ανακαλύψει το δυσάρεστο παρελθόν τους, τα μυστικά τους, τις δολοπλοκίες, τις δολοφονίες. Σ΄αυτήν την ιστορία κανείς δεν είναι αθώος.
   
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Δημήτρης Στεφανάκης αποποιείται την ιδεατή ηρωίδα και υιοθετεί ήρωες που ζουν στον σύγχρονο κόσμο με όσα αυτός ενέχει. Ο έρωτας παρουσιάζεται σε όλες τους τις εκφάνσεις  αλλά κυρίως μέσα από το χαρακτήρα της ηρωίδας αποτυπώνει την ρεαλιστική του διάσταση, η οποία στη συνέχεια θα αποκτήσει ρομαντικά στοιχεία...

Ο συγγραφέας προσδίδοντας μεγαλύτερο φιλοσοφικό και ψυχολογικό βάθος στις καθημερινές και κοινωνικές σχέσεις που αφηγείται, διευρύνει ταυτόχρονα το φάσμα των ανθρωπίνων τύπων, των κοινωνικών κατηγοριών και των ηθικών επιλογών που περιγράφει. Είναι ένα μυθιστόρημα που δεν στοχεύει απλώς να παρουσιάσει στον αναγνώστη αυτά καθ΄ αυτά τα γεγονότα, αλλά αντίθετα να μεταφέρει με κάθε λεπτομέρεια, τις προσωπικές αντιδράσεις των ηρώων απέναντι σε όσα αντιμετωπίζουν, εστιάζοντας περισσότερο την προσοχή του στην παρατήρηση και την ανάλυση των συναισθημάτων τους.
Νατάσσα Κακαρούνα