Δημοσίευμα

Εξομολογήσεων συνέχεια...

 
"Ύστερα από κάθε βιβλίο που γράφουμε δεν είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι". 
 

Εξομολόγηση Πέμπτη: Ο συγγραφέας είναι ένα απέραντο εργοτάξιο ηρώων, ένα πολυφωνικό πλάσμα που φιλοξενεί μέσα του πολλές άλλες υπάρξεις. Αν δεν είχα να αναμετρηθώ με τους ήρωές μου θα μπορούσα να γράφω τα βιβλία στο μισό χρόνο απ' ό,τι συνήθως. Δεν είναι εύκολο να διαπραγματεύσαι μ' έναν χαρακτήρα. Ο καθένας τους διεκδικεί το χώρο του. Για παράδειγμα, στο μυθιστόρημα που γράφω, ο θείος του πρωταγωνιστή ξεκίνησε ως γοητευτική καρικατούρα και τώρα "απειλεί" να κατακλύσει τα πάντα. Αντίθετα στο "Φιλμ νουάρ", ο οδηγός του Βασίλειου, ο Ούγγρος Μίκλος Κόριντυ ενώ αρχικά αναμενόταν να παίξει το ρόλο ενός έμπιστου συνομιλητή με συμμετοχή σε πολλές ακόμα σκηνές, περιορίστηκε τελικά σ' έναν ισχνό ρόλο. Άδηλη η μοίρα των ηρώων κι αυτό είναι που προσδίδει πάντα στο μυθιστορήματα μια άγρια ομορφιά...

Εξομολόγηση έκτη: Όταν ξεκινά να γράφει ένας συγγραφέας σπάνια βρίσκεται στην αρχή. Στην καλύτερη περίπτωση, έχει βρεθεί κάπου στη μέση αλλά δεν το ξέρει ακόμα. Στο Φιλμ νουάρ άρχισα με την σκηνή όπου ο Βασίλειος φεύγει από το μέγαρο της λεωφόρου Ος με κατεύθυνση το μέγαρο των Απομάχων. Για καιρό νόμιζα πως είχα βρει την πρώτη φράση και δεν ήξερα ο ανόητος πως έπεσα πάνω στην σελίδα που έμελλε να είναι μόλις η 331η. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ηθικό δίδαγμα: Στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος τίποτε δεν είναι δεδομένο...

Εξομολόγηση έβδομη: Το μυθιστόρημα κατά τον Καμύ είναι φιλοσοφία σε εικόνες, ορισμός που πολλοί σύγχρονοι μυθιστοριογράφοι δείχνουν να λησμονούν. Δεν αφηγούμαστε μια ιστορία απλά για χάρη της αφήγησης. Αυτό που ξεχωρίζει τον Ντοστογιέφσκι από άλλους είναι το ιδεολογικό φορτίο του, αλλά πιστέψτε με, χωρίς την απαράμιλλη κινηματογραφική του διήγηση, οι ιδέες του θα παρέμεναν αμετάφραστες στο μυαλό του αναγνώστη. Καλές οι σκέψεις αλλά χωρίς εικόνα δεν λένε τίποτε...

Εξομολόγηση όγδοη: Ύστερα από κάθε βιβλίο που γράφουμε δεν είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι. Δεν ξέρω στ’ αλήθεια τι είναι αυτό που μας μεταμορφώνει. Ίσως το γεγονός ότι σε κάθε σελίδα, σε κάθε παράγραφο, σε κάθε φράση σκοντάφτουμε πάνω σε διλήμματα. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κρατήσουμε και τι θα απορρίψουμε. Δεν είναι πάντα εύκολο. Όπως ακριβώς δεν είναι εύκολο και στη ζωή.
Έτσι η συγγραφική εμπειρία αποδεικνύεται πρωτίστως διαπλαστική.
«Έχουμε την εντύπωση ότι δημιουργούμε. Ψευδαίσθηση : Την ίδια στιγμή μεταμορφωνόμαστε από το δημιούργημά μας», λέει ο Βίτολντ Γκομπρόβιτς. Κι έχει δίκιo...

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...